செந்தழல் ரவிக்கு பதில்

திரு.செந்தழல் ரவி,
வணக்கம்.
'இந்துக்கள் என்று கேவலப்பட வேண்டாம் ஜடாயு' என தாங்கள் எழுதியிருக்கும் பதிவினைப் படித்தேன். எவ்வித பகுத்தறிவும் இன்றி எழுதப்பட்ட ஒரு பதிவாக அது அமைந்துள்ளது.
கீழே உள்ளது உங்கள் பதிவின் வார்த்தைகள்:"மதம் என்பது என்ன? இந்த(து) மதத்தை நீங்கள் எத்தனை ஆண்டுகளாக சார்ந்திருக்கிறீர்? ஆயிரம் ஆண்டுகள்? இரண்டாயிரம்
ஆண்டுகள் ? ஒரு மூன்றாயிரம் ஆண்டுகள் ? அதற்கு முன் யார் அய்யா நீர் ? சூரியனையும், பாம்பையும், கடலையும் வழிபட்ட காட்டுமிராண்டி கூட்டம் தானே? நபிகளை வணங்குபவர் ஆயிரத்தைந்நூறு ஆண்டுகளாக அதை சார்ந்திருக்கிறார், கிறிஸ்தவ மதத்தில் உள்ளவர் ( இந்தியாவில்) நானூறு ஆண்டுகளாக சார்ந்திருக்கிறார் என்று வைத்துக்கொள்வோம்...இந்த இரண்டு பிரிவினரும் மூன்றாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு அதே காட்டுமிராண்டி கூட்டம் தானே? பயந்து நடுங்கவைக்கும் அத்தனையும் அவனுக்கு தெய்வம். பாம்பு தெய்வம். அது முட்டையும் பாலும் சாப்பிட்டு புத்துக்குள்ள இருக்கு. அதை புத்து மாரியம்மன்னு சொல்லிட்டீங்க. ஏன்யா, ஐந்தறிவு கூட இல்லாத பாம்பு எப்படிய்யா உனக்கு தெய்வம்? மண்டையில கொஞ்சமாவது மசாலா இருந்தா யோசிக்க மாட்டாயா?"

உங்களுக்கு பகுத்தறிவின் அதே தரத்தில்தான் உங்கள் வரலாற்றறிவும் உள்ளது ரவி. இன்று வாழும் இந்து தருமத்தின் கூறுகள் சிந்து சமவெளி நாகரிகத்திலிருந்து தொடர்பவைதாம். கூந்தல் வகிடுடெடுத்து திலகம் வைப்பதாகட்டும், வீட்டில் மாலையில் குத்து விளக்கேற்றுவதாகட்டும், சமயச்சடங்குகள் முன்னர் குளித்தெழும் திருக்குளங்கள் ஆகட்டும், சப்த கன்னியரை வணங்கும் மரபாகட்டும், சங்கினை சமயச் சடங்குகளில் பயன்படுத்துவதாகட்டும், யோகமாகட்டும், தாய் தெய்வ வழிபாடாகட்டும் இன்றைக்கும் இன்றைக்கு குறைந்தது ஐயாயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் முந்தைய சிந்து சமவெளி பண்பாட்டிற்கும் எவ்வித வேறுபாடும் இல்லை. நீங்கள் சொன்னதை இப்போது திரும்ப பாருங்கள். "ஆயிரம் ஆண்டுகள்? இரண்டாயிரம் ஆண்டுகள் ? ஒரு மூன்றாயிரம் ஆண்டுகள் ? அதற்கு முன் யார் அய்யா நீர் ?" நீர் சொன்ன மூவாயிரம் ஆண்டுகளுக்கும் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே எம் தருமம் எழுந்துவிட்டது சீரும் சிறப்புமாக. அன்றைக்கும் இதே ஆன்மிக பண்பாட்டிற்கு நாங்கள் சொந்தக்காரர்கள்தான். அன்று முதல் இன்றுவரை எத்தனையோ வெளிப்படையெடுப்புகளையும் உள்ளுருவாகிய சில சமுதாய தேக்கங்களையும் தாங்கிக்கொண்டு முன்னதை எதிர்த்தும் பின்னதை எதிர்த்து அதனை மாற்றியமைத்தும் வாழ்கிறோம், இந்த பண்பாட்டு நீரொழுக்கு வற்றாத ஜீவநதி. ஐயா வைகுண்டர், ஸ்ரீ நாராயண குரு, சட்டம்பி சுவாமிகள், ஐயன் காளி, சுவாமி தயானந்தர், சுவாமி விவேகானந்தர், திருபராய்துறை மேவிய சுவாமி சித்பவானந்தர் என அன்னிய சுரண்டலுக்கு ஆளான போதிலும் தாழக்கிடப்பவரை தற்காப்பதே தருமம் என வீரமுடன் முழக்கமிட்ட தருமத்தின் வழி வந்தவர்கள் நாங்கள். எம் சமுதாயத்தில் சமுதாய அமைப்பில் குறைகள் இல்லை என இந்துக்களான நாங்கள் கருதவில்லை. குறைகளை ஏற்கிறோம். கண்ணுக்கு தெரியாத பார்ப்பனீயத்தின் மீது அதனை சுமத்தி திண்ணியத்தில் தலித்தை மலம் தின்ன வைத்தவன் எந்த அரசியல் கட்சியை சேர்ந்தவன் என்பதனை மறைத்து பேசவேண்டிய நிலையில் நாங்கள் இல்லை. தீண்டாமையும் சாதீயக்கொடுமைகளுக்கும் எவரையும் நாங்கள் பொறுப்பாக்கவில்லை. நாங்களே பொறுப்பு என அக்குற்றங்களை எம் சொந்த சோதரரின் மீது இழைக்கப்பட்ட கொடுமைகள் என உணர்கிறோம். அவற்றினை களைந்திட முனைகிறோம். ஒரிசாவில் தலித்துகள் கோவில் நுழைய தடையாக கட்டப்பட்ட அவமான சுவரை அடித்து நொறுக்கிட முனைந்தவை அதற்காக காவல் துறையினரால் கைவிலங்கு சூட்டப்பட்டவை எம் இயக்கத்தவர் கரங்கள். தலித் சமுதாயத்தினருக்கும் அவரும் எம் சோதரரே என கழிவறைகள் கட்டிக்கொடுத்த கரங்கள் எம்முடையவை. கழிவறைகள் முதல் மீன் சந்தைகள் வரை எம் சோதரருக்கு எம் கரங்களால் நாங்கள் அமைத்துள்ள சேவைகள் உண்மையில் சேவைகள் அல்ல அவை எம் கடமைகள். ஆம் இந்த வற்றாத ஜீவநதியின் பாரம்பரிய உரிமையாளர் என்ற முறையில் அதில் ஆங்காங்கே தேங்கி நிற்கும் சாதீயமென்னும் தீய நீருக்கும் நாங்கள் பொறுப்பேற்கிறோம். அதனாலேயே அதனை சரி செய்வதென இந்த முள் நிறைந்த பாதையை சுயமாக ஏற்றெடுத்து தருமத்தின் பாதையில் பணியாற்ற கச்சை கட்டி இறங்கியுள்ளோம். நிற்க, நீர் சொன்ன வரலாற்று ஆண்டுக் கணக்குகளில் உள்ள அறியாமைக்கு அப்பால் அதனை நானே ஒரு நல்ல கேள்வியாக செப்பனிட்டு தருகிறேன்: 'நாகரிகமும் நிறுவன சமயமும் எழுவதற்கு முன்னால் அனைவருமே காட்டுமிராண்டிக் கூட்டம்தானே' என்பதே உமது கேள்வியாக கொள்வோமா? அப்படியாவது நீர் கேட்டிருக்கலாம். தேவையில்லாமல் காலக்கணக்கு அளித்து தங்கள் வரலாற்றறிவுக்கு இப்படி ஒரு விளம்பரம் அளித்திருக்கவேண்டாமாக இருந்தது!

சரி நிறுவன மதமாக எழுவதற்கு அடிப்படையாக அமையும் ஆன்மிக அனுபவங்கள் அச்ச உணர்விலிருந்து எழுபவை அல்ல. இன்றைய தருமத்துவ சமயங்களில் ஒன்றான இந்து தருமத்தின் அடிப்படையாக அதன் முந்தைய நிலையாக அமைந்தது கற்கால புதிய கற்கால சமுதாய ஆன்மிக கூத்தாடிகளின் அக-தரிசனங்கள்தாம். அவை அச்சத்தினால் மட்டுமே அல்லது அச்ச உணர்வின் ஆதிக்கமே அதிகமாக இருப்பதால் எழுந்தவை என்று கேட்டால் எந்த மனிதவியலாளனும் வாய்விட்டு சிரிப்பான். குகை ஓவியங்கள் குறித்த விக்கிபீடியா கட்டுரையை செந்தழல் ரவி முடிந்தால் பார்க்கட்டும். ஐரோப்பிய குகை ஓவியங்கள் குறித்தும் அவற்றின் தோற்றம் குறித்தும் கூறும் அந்த விக்கிபீடியா கட்டுரை எவ்வாறு வேட்டையாடும் இனக்குழுக்கூட்டங்களின் ஆன்மிகாவேசக் கூத்தாடிகள் (shamans) மாற்று பிரக்ஞை தளங்களில் உலாவிக் கண்டுணரும் ஆன்மிகக்குறியீடுகள் குகை ஓவியங்களில் இடம்பெற்றுள்ளன என்பதனைக் குறிப்பிடுகிறது. (http://en.wikipedia.org/wiki/Cave_painting) வேத மந்திரங்களும் இத்தகைய ஆன்மிகாவேச கவிகளின் வெளிப்பாடுகளே ஆகும். எனவேதான் வேதங்களை இயற்றிய முனிபெருமக்கள் மந்த்ர த்ருஷ்டா,கவி என அழைக்கப்பட்டனர். அவ்வாறு உணர்ந்த அக சத்தியங்களை குறியீடுகள் உருவகங்கள் மூலம் வெளிப்படுத்தினர். (வேத ரிஷிகளில் மிகப்பெரிய பெண்கள் வரிசையை நாம் காண்கிறோம்.) எனவே இங்கிருந்து உமது அடுத்தக் கேள்விக்கே செல்லலாம்.

பாரத-இந்து ஞான மரபில் பாம்பு வழிபாட்டின் தன்மையை கிஞ்சித்தாவது அறிந்திருப்பின் நீர் "பாம்பு தெய்வம். அது முட்டையும் பாலும் சாப்பிட்டு புத்துக்குள்ள இருக்கு. அதை புத்து மாரியம்மன்னு சொல்லிட்டீங்க. ஏன்யா, ஐந்தறிவு கூட இல்லாத பாம்பு எப்படிய்யா உனக்கு தெய்வம்? மண்டையில கொஞ்சமாவது மசாலா இருந்தா யோசிக்க மாட்டாயா?"இந்த கேள்வியை கேட்டிருக்க மாட்டீர். நமது சமயத்தின் அனைத்து தளங்களிலும் இந்த பாம்பு குறியீடு பலவிதங்களில் ஊடுருவி நிற்பதைக் காணமுடியும். குண்டலினி, நிலத்துடன் இணைந்த உயிர் சக்தி, - அடிப்படையில் இது பாலியல் சக்தியே என்பதனை இது காட்டுகிறது. ஆபிரகாமிய மதங்களிலிருந்து பாரத தரும மரபுகள் மாறுபடும் புள்ளியும் கூட இதுதான். விவிலியத்தில் படைப்பின் பின்னர் முதல் கேள்வியினை எழுப்பியது சர்ப்பமே என்பதனை கவனியுங்கள் (ஆதியாகமம் 3:1). முதல் கேள்வி சர்ப்பத்தால் பெண்ணிடம் கேட்கப்பட்டது என்பதனையும் கவனியுங்கள். (ஒரு வரலாற்று பேராசிரிய நண்பர் -கத்தோலிக்கர்- ஒருமுறை என்னிடம் முதல்கேள்வி சர்ப்பம் எழுப்பியது என்பதால்தான் ஒவ்வொரு கேள்வியும் -நம்பிக்கை கேள்விக்குள்ளாக்கப் படுவதும்- சர்ப்பத்தினால் மனித இனம் வஞ்சிக்கப்படும் வழிமுறைதான் எனக் காட்டத்தான் கேள்விக்குறி சர்ப்ப வடிவில் உள்ளதாக கூறினார். கேள்விக்குறியை பார்க்கும் போது சரிதான் எனத் தோன்றுகிறது.) ஆனால் நமது மரபில் கேள்விகள் மதிக்கப்படுகின்றன என்பதுடன் சர்ப்பத்தின் புனிதக்குறியீடுத்தன்மை அதன் தடைபடாத முழு வளர்ச்சியினை அடைந்துள்ளது. உலகெங்கும் ஒடுக்கப்பட்டு ஆதிக்க மதங்களால் அழிக்கப்பட்ட சர்ப்ப வழிபாடு புவியிணைந்த வழிபாடு நம் நாட்டில்தான் அதன் அனைத்து பரிமாணங்களும் தங்கு தடையின்றி வளர்ந்து ஆலாக செழித்து நிற்கிறது. செந்தழல் ரவி போன்ற அறிவாளிகளுக்கு இதனாலெல்லாம் என்ன இலாபம் என தோன்றலாம். அவர் புற்றுமாரியம்மனைக் குறித்து கேட்ட கேள்விக்கு எங்களூர் பாம்பு வழிபாட்டினைக் கொண்டே பதிலளிக்கிறேன். புற்று மாரியம்மன் போலவே எங்கள் ஊர் பக்கங்களில் நாக காவுகளும் உண்டு. நாகதேவதைகளும் சாஸ்தாவும் வணங்கப்படும் காவுகள். பெங்களூர் போன்ற இடங்களில் பகுத்தறிவுடன் பணி புரியும் செந்தழல் ரவி போன்ற பகுத்தறிவுவாசியாக அல்லாத என்னைப்போன்றவர்கள் திருவட்டார், தக்கலை, தேரூர் போன்ற கிராமப்புறங்களில் வளர்ந்த பாமரர்கள், "ஏன்யா, ஐந்தறிவு கூட இல்லாத பாம்பு எப்படிய்யா உனக்கு தெய்வம்? மண்டையில கொஞ்சமாவது மசாலா இருந்தா யோசிக்க மாட்டாயா?" என்கிற செந்தழல் ரவியின் கேள்வி கேட்கப்பட முழுமையாக பாத்யதை பெற்றவர்கள் நாகதேவதைகள் உறை காடாக இந்த காடுகளை வணங்கி வந்துள்ளோம். பாரம்பரிய மருத்துவர்கள் மட்டுமே நாகதேவதையை வணங்கி உள்ளே சென்று தேவையான போது தேவையான அளவுக்கு மட்டும் மருந்து மூலிகை செடிகளை பறித்து வருவார்கள். "ஏன்யா, ஐந்தறிவு கூட இல்லாத பாம்பு எப்படிய்யா உனக்கு தெய்வம்? மண்டையில கொஞ்சமாவது மசாலா இருந்தா யோசிக்க மாட்டாயா?" என்ற கேள்வி மட்டும் எழவே இல்லை. ஆனால் பாருங்கள் செந்தழல் ரவி இந்த மண்டையில் மசாலா கொஞ்சம் கூட இல்லாத எங்களைப்போன்ற மடையர்கள். எங்கள் தகப்பன்கள், எங்கள் பாட்டன்கள் பூட்டன்களால் இன்றைய தேதியில் கேரளாவிலும் 500ஹெக்டேருக்கு மேலாக 2000 நாக காவுகள் ' ஐந்தறிவு கூட இல்லாத பாம்பு' சாமிகளால் பாதுகாக்கப்பட்டு வருகின்றன. இந்த 2000 காடுகளில் 761 காடுகளில் சுற்றுச்சூழல் தாவரவியலாளர்கள் 722 தனித்தனி பூ பூக்கும் தாவர இனங்களை கண்டறிந்துள்ளனர். கன்னியாகுமரி மாவட்டத்தை எடுத்துக்கொண்டால் 'இந்த மண்டையில் மசாலா இல்லாத கூட்டத்தால்' 304 காவுகள் இன்று உள்ளன. ஆனால் ஐயா செந்தழல் ரவி உம்முடைய பகுத்தறிவு பார்வை கொண்ட நல்லவர்களால் இப்போது நிலமை மாறிவருகிறது. 173.7 ஹெக்டேர் பரப்பளவில் இருந்த நாக காவுகள் இன்று 30.73 ஹெக்டேராக குறைந்துள்ளன. ஒன்று தெரிந்து கொள்ளுங்கள் ரவி, ஊர்பக்கங்களில் நாககாவுகளின் நாக தேவதைகளை வழிபடுபவர்களில் பலருக்கு பாம்பின் உயிரிலக்கணங்கள் தெரியும். உங்களையும் என்னையும் விட நன்றாக தெரியும். நாக தேவதைகளின் குறியீட்டுத்தன்மையை ஆழ் ஆன்மீகத் தன்மையை அறிந்தவர்கள் அவர்கள். பாம்பு புற்றுக்கு (அது பாம்பு கட்டிய புற்றல்ல தெரியுமா என உயிரியல் அறிவை நாம் காட்டலாம்தான்) பால் ஊற்றும் 'பகுத்தறிவற்ற' இல்லத்தரசி முதல் பதஞ்சலி முனிவர் இந்த பாம்பு போற்றும் கலாச்சாரத்தினை கட்டிக்காத்து வருகின்றனர். சூழலியல் முதல் உளவியல் வரை வீச்சு கொண்ட ஒரு பாரம்பரியத்தை கிஞ்சித்தும் உணராது "பாம்பு தெய்வம். அது முட்டையும் பாலும் சாப்பிட்டு புத்துக்குள்ள இருக்கு. அதை புத்து மாரியம்மன்னு சொல்லிட்டீங்க. ஏன்யா, ஐந்தறிவு கூட இல்லாத பாம்பு எப்படிய்யா உனக்கு தெய்வம்? மண்டையில கொஞ்சமாவது மசாலா இருந்தா யோசிக்க மாட்டாயா?" என்று கேட்பதுதான் அறிவீனமானது. "ஏன்யா இந்த அளவுக்கு பரந்து விரிந்த ஒரு பாரம்பரியத்தை கொஞ்சம் கூட அறிவில்லாம கொச்சையா பேசுறியே மண்டையில கொஞ்சமாவது மசாலா இருந்தா யோசிக்க மாட்டாயா?" என்று மீள்-கேள்வி கேட்கலாம் தான் வேண்டாம்.

இப்போது திரு போன்றவர்கள் ஒரு ஜல்லி அடிப்பார்கள். (மாதவ காட்கில் தொடங்கி அடிக்கிற ஜல்லிதான் அது) இதெல்லாம் நாட்டார் வழிபாட்டு முறை. இதற்கும் இந்து தருமத்துக்கும் தொடர்பில்லை என்று. பக்கா Fraud தனமான ஜல்லி அது. பாருங்கள் செந்தழல் ரவி இந்து தருமத்தை தூற்றி எழுதுகையில் நாட்டார் வழிபாடு என இனிமேல் திரு போன்றவர்கள் ஜல்லியடிக்கப் போகும் வழிபாட்டு முறையை எடுத்துவைத்துதான் ஏளனமாக எழுதினார். இந்து என்று அவமானப்படாதே என்று தலைப்பிட்டு பாம்பை கும்பிடுகிறவனுக்கு மண்டையில் மசாலா இருக்கிறதா? என்று எழுதினார் செந்தழல் ரவி. இப்போது திரு என்ன செய்தார்? அவரது பதிவில் பின்னூட்டம் போட்டார். எப்படி? 'நாட்டார் வழிபாட்டு முறை அது ரவி. அதை குறித்து ஏளனமாக எழுதாதே. அது ஆழமான ஆன்மிகத்தன்மை உடையது' என்றா எழுதினார்? இல்லையே. மாறாக, 'நல்ல புரிதலான பதிவு' என பாராட்ட அல்லவா செய்கிறார். அதற்கு அடுத்தாற்போல எழுதுவதை பாருங்கள்: "பாகன் வழிபாட்டுமுறை என்பது எந்த மதத்திற்கும் உரியதல்ல. அவை நமது மூதாதையரின் ஆதிகால வழிபாட்டுமுறை. அவற்றின் தொடர்ச்சி இன்றும் பல மதங்களில் உள்வாங்கப்பட்டுள்ளன. இதை ஒரு மதத்தினருக்கு மட்டும் உரியதாக அடையாளப்படுத்துவது சுத்த மோசடி. இது ஒரு கலாச்சார தொடர்ச்சியே. இன்றும் பல நாடுகளில், பல விதமான நாட்களில், பல பெயர்களில் பொங்கலாகவோ, தாங்ஸ் கிவிங் ஆகவோ, ஹார்வஸ்ட் பெஸ்டிவெல் என்றோ இந்த பண்டிகை கொண்டாடப்படுகிறது. இதில் இந்து என்பது பண்பாட்டு திரித்தல்." பாகனியம் எனும் பூசணியை செக்யூலர் சோத்துக்குள் மறைக்கப்பார்க்கிறார் மனிதர். செந்தழல் ரவி பாகனியத்தின் ஒரு முக்கிய உலகளாவிய அளவில் ஒடுக்கப்பட்ட கூறினை -பாரதத்தில் மட்டுமே கற்பக விருட்சமென நிற்கும் கூறினை- கீழ்மைப்படுத்தி திட்டுகிறார். அதை நல்ல புரிதலான பதிவு என பாராட்ட வேண்டியது. ஆனால் அந்த கூறினை ஏற்றெடுத்து அதனை ஆதிக்க சக்திகளின் படையெடுப்புகளுக்கு அப்பால் வளர்த்தெடுத்து இன்றைக்கும் வாழவைக்கும் தருமசமுதாயமான இந்து சமுதாயம் அதனை சொந்தம் கொண்டாடக்கூடாது என அறிவுசீவித்தனமான நாட்டாமை தீர்ப்பு கொடுக்க வேண்டியது. இந்த இரட்டை நாக்குத்தன்மையை (இரட்டைநாக்கு காரர்களை அல்ல) எதனால் அடிக்கலாம் சொல்லுங்கள்! அண்மையில் கூட சாஸ்தாகாவு நாகர் சிலைகளும் சாஸ்தா சிலைகளும் அடித்து உடைக்கப்பட்டன கிறிஸ்தவ வெறியர்களால். எதிர்த்து குரல்கொடுத்தது இந்து முன்னணிதான். திரு போன்றவர்கள் லாஜிக் எப்படி போகுமென்றால் 'இந்து முன்னணி எப்படி குரல் கொடுக்கலாம்? காவு என்பது இந்து வழிபாடல்ல நாட்டார் வழிபாடு' என்றுதான் போகுமே ஒழிய 'ஏனையா காவு நாகரை உடைத்தீர்கள்?" என்று போகாது.

நன்றி: தமிழ்முரசு -நாகர்கோவில் பதிப்பு- 31-12-2006
எனவே திருவாளர். செந்தழல்ரவி அடுத்த முறையாவது திறந்த மனத்துடன் திருத்தமாக கேள்விகளைக் கேட்டபடி வாருங்கள். என்னுடைய வார்த்தைகள் ஏதாவது உணர்ச்சிவேகத்தில் தங்களை புண்படுத்தும் விதமாக விழுந்திருப்பின் மன்னித்துவிடுங்கள்.

அன்புடன் உங்கள் சகோதரன்
அரவிந்தன் நீலகண்டன்