Thursday, March 29, 2007

சோசலிச யதார்த்தவாதமும் முதலாளித்துவ பொய்களும்

இந்திய எதிர்ப்பு மற்றும் மார்க்சிய பொய் விற்கும் பூங்காவுக்கு சமர்ப்பணமாக,,,

சோசலிச யதார்த்த வாதம் கலையை வளர்த்தது போல உலகில் உண்மைகளை கலை அழகுடன் வெளிக்கொணரும் கலை உலகில் வேறெங்கும் இல்லை எனலாம். ஆம் தோழர், புரட்டுகர...மன்னிக்கவும் புரட்சிகர தோழமையுடன் ஜிந்தாபாத் தோழர். ஆயிரம் பொய்களைக் கூறி முதலாளித்துவ நயவஞ்சக நாய்கள் உண்மையைத் திரித்தாலும் மார்க்சிய ஒளியே இறுதியில் வெல்லும். அதுதான் வரலாறு கூறும் உண்மை தோழர். லைசன்கோக்களும் ஸ்டாலின்களும் மாவோக்களும் உருவாக்கிய வளமையின் பாதை பொய்க்காது தோழர். கீழே இருக்கும் அருவெறுக்கத்தக்க யதார்த்த எதிர்ப்பு கருத்து முதல்வாத புகைப்படங்களை பாருங்கள். இந்த அமெரிக்க ஏகாதிபத்ய நாய்கள் உக்ரேனிய பஞ்சத்தை புகைப்படம் எடுத்து காட்டுகின்றனவாம். குலக்கு குள்ள நரிகளை அழித்தொழிப்பது நமது புரட்சியின் பாதையில் தவிர்க்க இயலாதது தோழர். முற்போக்கு பாதையில் இப்படியே பார்ப்பனீய நாய்களை அழித்தொழிக்க இந்தியாவிலும் அதிக நாள் ஆகப்போவதில்லை தோழர். அது தெரிந்துதான் இந்த பார்ப்பனீய குடுமிகள் இவ்வாறு ஊளையிடுகின்றன. இதில் நம் மார்க்சீய தத்துவ பேராசான்கள் காட்டிய ஒளியில் மார்க்சியத்தை விளக்கும் பெரும் பொறுப்பும் நமக்கு இருக்கிறது தோழர். நம்மை எதிர்க்கும் எவரும் பார்ப்பனீயர்கள்தான். சிலருக்கு தோளில் பூணூல் - அவர்களை நம் துப்பாக்கி தூக்கும் தோழர்களே அடையாளம் கண்டு சுட்டுக்கொன்று புரட்சி பாதையின் அமைதிப்பூங்காவான பொன்னுலகம் படைப்பார்கள் தோழர். ஆனால் சிலருக்கு மூளையில் பூணூல் அவர்களை நம் துப்பாக்கி தூக்கும் தோழர்களுக்கு அறிவுசீவிகளான நாங்கள் அடையாளம் காட்டுவோம் தோழர் அப்போது அவர்களும் அழித்தொழிக்கப்பட்டு சமத்துவ பூங்கா மலரும் தோழர்.





மேலே நீங்கள் காணும் புகைப்படங்கள் ஏகாதிபத்திய கைகூலிகளின் கருத்துமுதல்வாத பொய்கள் என்பதனை விவசாயப்பண்ணை விவசாயிகள் சோவியத் போர் டாங்கியை உற்சாகத்துடன் வரவேற்கும் இந்த ஓவியத்தில் மிளிரும் கலை அழகையும் யதார்த்தவாத அழகையும் கண்டு ரசியுங்கள். மார்க்சிய கலைஞர் தோழர் எகதோரினா செர்னோவா வரைந்த பொருள்முதல்வாத - யதார்த்தவாத அழகு சொட்டும் இந்த ஓவியமே உண்மை. மேலே நீங்கள்பார்த்த புகைப்படங்களெல்லாம் நவ-காலனீய முதலாளித்துவ பொய்கள். கீழே இருப்பதுதான் யதார்த்தவாத உண்மை.

உக்ரேனிலும் சீனாவிலும் கம்போடியாவிலும் க்யூபாவிலும் திபெத்திலும் குழந்தைகளையும் அப்பாவிகளையும் கொன்று இரத்தம் உறிஞ்சிய மார்க்சிய மிருகத்துக்கு இன்னமும் அடங்கவில்லையா இரத்தவெறி...இந்தியாவிலும் வேண்டுமா மனிதபலி?

3 Comments:

Blogger ஜடாயு said...

அரவிந்தன், அந்த மார்க்சிய நடையில் அப்படியே எழுதியிருக்கிறீர்கள்.

கம்யூனிச கடவுள் லெனினாலேயே துர்தேவைதை என்பதாக வர்ணிக்கப் பட்ட ஸ்டாலினைக் கூட துதிப்பவர்கள் இங்கே இருக்கிறார்கள் என்பதைப் பார்க்கும்போது ஆச்சரியம் தான் மேலிடுகிறது!

ஸ்டாலினை குருக்ஷேவ்
அம்பலப்படுத்திய பேச்சிலிருந்து சிலவற்றைக் கீழே தந்துள்ளேன்.
ஸ்டாலின் தொண்டரடிப்பொடிகளின் முகத்திலறைந்தாற்போல்
இருக்கும். ஸ்டாலின் எப்படிப்பட்ட ஒரு வெறி பிடித்த மனப்பிறழ்வு கொண்டவனாக
தனிமனிதத் துதி ஆர்வம் கொண்ட ஆதிக்க வெறியனாக, சித்திரவதைக் கொலைகாரக்
கொடுங்கோலனாக இருந்தான் என்பதை ஸ்டாலினை அணுக்கத்திலிருந்து பார்த்த காம்ரேட்
குருக்ஷேவே விளக்குகிறார். முழுப்பேச்சையும் பொறுமையாக உட்கார்ந்து ஒருமுறை
படித்து விடுதல் உத்தமம். The full text of this then Secret but now public
speech is available in the link below:
http://www.uwm.edu/Course/448-343/index12.html


Excerpts from Kurushchev's devastating attack on Stalin, his cruel excesses
and the terror cult he unleashed on USSR.


1. Lenin warned about Stalin as party General Secretary thus:


In December 1922, in a letter to the Party Congress, Lenin wrote: "After
taking over the position of General Secretary, comrade Stalin accumulated
immeasurable power in his hands and I am not certain whether he will be
always able to use this power with the required care."


2. "Lenin's testament" on Stalin:


"Stalin is excessively rude, and this defect, which can be freely tolerated
in our midst and in contacts among us Communists, becomes a defect which
cannot be tolerated in one holding the position of General Secretary.
Because of this, I propose that the comrades consider the method by which
Stalin would be removed from this position and by which another man would be
selected for it, a man who, above all, would differ from Stalin in only one
quality, namely, greater tolerance, greater loyalty, greater kindness and
more considerate attitude toward the comrades, a less capricious temper,
etc."


3. Kurushev on Stalin: "Stalin acted not through persuasion, explanation and
patient cooperation with people, but by imposing his concepts and demanding
absolute submission to his opinion. Whoever opposed these concepts or tried
to prove his [own] viewpoint and the correctness of his [own] position was
doomed to removal from the leadership collective and to subsequent moral and
physical annihilation".


4. Kurushev on Stalin's inquisitions (sounds quite similar to Muhammed's
Islam): "Stalin originated the concept "enemy of the people." This term
automatically made it unnecessary that the ideological errors of a man or
men engaged in a controversy be proven. It made possible the use of the
cruelest repression, violating all norms of revolutionary legality, against
anyone who in any way disagreed with Stalin, against those who were only
suspected of hostile intent, against those who had bad reputations. The
concept "enemy of the people" actually eliminated the possibility of any
kind of ideological fight or the making of one's views known on this or that
issue, even [issues] of a practical nature. On the whole, the only proof of
guilt actually used, against all norms of current legal science, was the
"confession" of the accused himself. As subsequent probing has proven,
"confessions" were acquired through physical pressures against the accused.
This led to glaring violations of revolutionary legality and to the fact
that many entirely innocent individuals -- [persons] who in the past had
defended the Party line -- became victims".


5. "It is clear that here Stalin showed in a whole series of cases his
intolerance, his brutality and his abuse of power. Instead of proving his
political correctness and mobilizing the masses, he often chose the path of
repression and physical annihilation, not only against actual enemies, but
also against individuals who had not committed any crimes against the Party
and the Soviet Government. Here we see no wisdom but only a demonstration of
the brutal force which had once so alarmed V. I. Lenin"


6. "... when the cases of some of these so-called "spies" and "saboteurs"
were examined, it was found that all their cases were fabricated. The
confessions
of guilt of many of those arrested and charged with enemy activity were
gained with the help of cruel and inhuman tortures"


7. ...Stalin had sanctioned in the name of the Central Committee of the
All-Union Communist Party (Bolsheviks) the most brutal violation of
socialist legality, torture and oppression, which led as we have seen to the
slandering and to the self-accusation of innocent people.
How Stalin became a sick megalomania after the watr:


8. "We must state that, after the war, the situation became even more
complicated. Stalin became even more capricious, irritable and brutal. In
particular, his suspicion grew. His persecution mania reached unbelievable
dimensions. Many workers became enemies before his very eyes. After the war,
Stalin separated himself from the collective even more. Everything was
decided by him alone without any consideration for anyone or anything...He
completely lost consciousness of reality. He demonstrated his suspicion and
haughtiness not only in relation to individuals in the USSR, but in relation
to whole parties and nations.


Kuruschev ridicules Stalin's self-adoration. He points to the following
words added in Stalin's own hand as comments in his draft biography:


"In this fight against the skeptics and capitulators, the Trotskyites,
Zinovievites, Bukharinites and Kamenevites, there was definitely welded
together, after Lenin's death, that leading core of the Party... that upheld
the great banner of Lenin, rallied the Party behind Lenin's behests, and
brought the Soviet people onto the broad paths of industrializing the
country and collectivizing the rural economy. The leader of this core and
the guiding force of the Party and the state was comrade Stalin....Although
he performed his tasks as leader of the Party and the people with consummate
skill, and enjoyed the unreserved support of the entire Soviet people, Stalin
never allowed his work to be marred by the slightest hint of vanity, conceit
or self-adulation."

4:47 AM, March 29, 2007  
Blogger Muse (# 01429798200730556938) said...

பூங்காவில் வேறுபட்ட கருத்துக்கள் வெளிவருவது எதிர்க்கப்படவேண்டியதில்லை. ஆனால், ஒரே ஒரு குறிப்பிட்ட கருத்து மட்டுமே தொடர்ந்து வெளியிடப்பட்டு வருகின்றதே. அது ஏன்?

இவர்களுடைய டாக்டிக்ஸாக இருப்பது இதுதான்:
ஒரு குறிப்பிட்ட தரமற்ற கீழ்த்தரத்தோடு தொடர்புடைய ஒன்றை மட்டும் முழுப்பொறுப்பாளியாக்குவது. உதாரணமாக, ஜாதி வெறி. இதற்கு பார்ப்பனர்களை மட்டும் பலிகடா ஆக்குவது. பின்னர், இவர்கள் எதையெல்லாம் அழிக்க விரும்புகிறார்களோ அதை எல்லாம் இதனோடு தொடர்புபடுத்திவிடுவது. இந்தியா பார்ப்பனர்களின் தேசம். எனவே, இந்தியாவை எதிர்ப்போம் என்று கும்பலாய் குலைக்க வேண்டியது. எதிர் கருத்துக்களை ஒட்டுமொத்தமாய் அடக்க வேண்டியது. அவர்களது கருத்துக்களை தங்களால் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுள்ள துறைகளில் வெளிப்படாமல் இருக்கச் செய்ய வேண்டியது.

திராவிட கட்சி என்று தங்களை சொல்லிக்கொள்ளுபவர்கள் ஆட்சிக்குவந்தவுடன் அரசாங்கத்தில் வெறுமே வேலையை மட்டும் பார்த்துவந்தவர்களானாலும், பார்ப்பனர்கள் என்றால் அழிக்கும்படி உத்தரவு வந்ததும் எதேச்சதிகாரம்தான். பார்ப்பனர்கள் மட்டுமல்லாது உயர்ஜாதி என்று தங்களைச் சொல்லிக்கொள்ளும் அத்தனைபேரும் தங்களின் மேன்மையை நிலைநிறுத்த தலித்துக்களை அடக்கி ஒடுக்கி வைத்திருப்பதும் இந்த எதேச்சதிகாரத்தின் ஒரு வடிவம்தான். கம்யூனிஸ்ட்டுக் கட்சியில் சேராவிட்டால் தொழிற்சாலையில் வேலை கிடைக்காது என்கின்ற ஒரு நிதர்ஸனமும் ஒரு எதேச்சதிகாரம்தான்.

அனானி போல யாரோ வந்து உங்களையெல்லாம் யார் எழுதச் சொன்னார்கள் போய்த் தொலை என்று மிரட்டல் விடுக்கிறார்கள். இது மீடியா எதேச்சதிகாரம். குண்டாயிஸம்.

இருக்கின்ற மீடியாக்கள், கல்விநிலையங்கள், பொதுஜன தொடர்பைத் தருகின்ற அத்தனை அமைப்புக்களையும் இந்த ஒற்றைச் சிந்தனைப் போக்குள்ளவர்கள் ஆக்கிரமிப்பு செய்வதும், மற்றவர்களது கருத்துக்களை ஓரம் கட்டுவதும், ஏனென்று கேட்டால் "வெளியே போ" என்று சொல்லுவதும் பச்சை சர்வதிகாரப்போக்கு. ஆனால், இந்தச் சர்வதிகாரத்தின் சுவையைத்தானே பூங்காவின் ஆசிரியர் குழு தேடிக்கொண்டிருக்கிறது. எனவே, மாற்றுக்கருத்துக்கள் அனைத்தும் தவறானவை என்கின்ற திம்மித்தனத்திற்கு மற்றவர்கள் தயார் செய்துகொள்ளவேண்டும். அல்லது, பரவிவரும் இந்த எதேச்சதிகாரத்தைக்கண்டு எதுவும் செய்ய முடியாமல், வாய்க்கட்டு அவிழ்க்கமுடியாமல் சாகவேண்டியதுதான்.

இந்த எதேச்சதிகாரம் இந்தியாவிற்குப் புதிதில்லை. இந்த எதேச்சதிகாரத்தை எதிர்த்து விட்டிலாய் செத்துப்போகிறவர்களும் இந்தியாவிற்குப் புதிதில்லை. ஐயன் காளி, வெண்ணிக்காலடி என ஆயிரம்பேர் உண்டு. இவர்களைப் பற்றிய தகவல்களை மறைப்பதால் இவர்களது வீரம் மறைந்துபோகும் என்று நினைக்கிறார்கள்.

மீடியா ஆக்கிரமிப்பால் விட்டில் பூச்சிகளாகிவிட்ட வீரர்கள் இந்த மண்ணில்தான் மக்கியுள்ளார்கள். இந்த மண்ணில் விளைந்த உணவிற்கு உரமானவர்களாக இந்த நேர்மையாளர்கள்தான் இருக்கிறார்கள். எனவே இந்த மண்ணில் விளைகின்ற உணவை உண்கின்ற ஒவ்வொருவனுக்குள்ளும் இவர்களின் உணர்வு இருக்கிறது.

"விட்டு விடுதலையாகி நிற்க" ஆசை கொள்ளுவது ஹிந்துத்துவம். "முக்தி" பெறுவது மனித வாழ்வின் தலையான குறிக்கோள் என்று சொல்லுவது ஹிந்துத்துவம். அந்த தனிமனித விடுதலையை, சமூக விடுதலையைத் தரமறுக்கின்ற எதேச்சதிகார கும்பலுக்குள்ளும் இந்த சுதந்திர தாகம் பீறிட்டு எழும்போது ஆபிரகாமிய முதலாளிகளுக்காக தங்களை காவுகொள்ளுகின்ற இவர்கள் திருந்தலாம் என்கின்ற நப்பாசையும் எனக்கிருக்கிறது.

வருத்தப்பட்டு பாரம் சுமக்கிறவர்களுக்கு பாரம்தாங்கியாக இருப்பதாக இவர்கள் உண்மையில் நினைத்தால், பாரம் தாங்கியாக இருப்பதைவிட பாரத்தையே இல்லாமல் செய்வதுதான் ஹிந்துத்துவம் என்பதைப் புரிந்துகொள்ளவேண்டும்.

இவர்களுடைய கொள்கைகளைத் தவிர மற்ற கருத்துக்களை ஏற்றுக்கொள்ளும் மனப்பான்மை இவர்களுக்கு இல்லாததால், இவர்களுடைய கருத்தை எதிர்ப்பவர்களுக்கும், மாற்றுக்கருத்தை வெளியிடுபவர்களுக்கும் ஹிந்துத்துவவாதிகள் என்று இவர்கள்தான் முத்திரை குத்திவிடுகிறார்கள்.

ஆபிரகாமிய மலத்தை எங்கள் சகோதரர்கள் மேல் சுமத்திவிட்டு அவர்களது பாரத்திற்கு சுமைதாங்கியாக இருப்பதைவிட இந்தப் பாரத்திற்குக் காரணம் யார் என்று சொல்லுபவர்களை பூணூல் போட்டவர்கள் என்று முத்திரை குத்திக்கொண்டிருக்கும் தொழிலை விடுங்கள். உங்கள் முத்திரையின் மையான ஆபிரகாமிய மலம் உங்களையும் நாறடிக்கிறது.

8:33 PM, March 29, 2007  
Anonymous Anonymous said...

சூப்பரப்பு. புல்லரிக்குது!

11:41 PM, March 31, 2007  

Post a Comment

<< Home